Αλπικό το λες. Παραμύθι το λες και σίγουρα μας έκανε να ξεχάσουμε για λίγο τον εγκλεισμό της πανδημίας. Ο νους μας πάντα βέβαια στα ζωντανά αυτής της χώρα που δεν έχουν στέγη να προστατευθούν και τροφή να δυναμώσουν.
Στους άστεγους, σε εκείνους που δεν έχουν τα στοιχειώδη, στ΄αδέσποτα. Η άσπρη μέρα δεν είναι για όλους.