16.1 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img

Φαλληφόρια 2023: Ευοί εβάν προς τιμή του βακχικού βασιλέα

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ | + άρθρα
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ | + άρθρα

Σάββατο της Αποκριάς και το ιστορικό κέντρο της Αθήνας ήχησε από ύμνους προς τιμή του θεού Διονύσου, θεού προστάτη του κρασιού, της διασκέδασης, της βλάστησης, αλλά και του θεάτρου που λατρευόταν σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Μητέρα του ήταν η Σεμέλη και πατέρας του ο Δίας.

Τα Φαλληφόρια 2023 γέμισαν τον πεζόδρομο της Δ. Αρεοπαγίτου με έναν βακχευτικό διονυσιακό θίασο από μαινάδες, σειληνούς, σατύρους, γλεντοκόπους και βαυβώγριες που τραγούδησαν και χόρεψαν μπροστά σε πολυπληθές κοινό, καλωσορίζοντας την Άνοιξη, κρατώντας ξύλινους φαλλούς και το ξόανο του θεού Διόνυσου.

Η πομπή σταμάτησε για ώρα κάτω από το βράχο της Ακρόπολης, στην είσοδο του μουσείου της, αλλά και το θέατρο του Διονύσου πρώτο θέατρο του πλανήτη, πριν συνεχίσει και ολοκληρώσει την πορεία της προς το Μοναστηράκι.

Τα φαλληφόρια ή φαλλαγώγια, αρχαιότερα αναφερόμενα ως φαλλικά, ήταν εορταστική, τελετουργική πομπή προς τιμήν του θεού Διονύσου με οργιαστικό χαρακτήρα, κατά την οποία «περιήγετο (…) φαλλός ως σύμβολον της παραγωγικής δυνάμεως της φύσεως».

Στην Αρχαία Ελλάδα, στο πλαίσιο των εορτασμών που γίνονταν κατά το μήνα Ποσειδεώνα (Μικρά ή Κατ’ αγρούς Διονύσια), επ’ ευκαιρία της παραγωγής και χρήσης των νέων κρασιών, πραγματοποιούνταν πομπή, στην οποία προηγούνταν ο φαλλός, σύμβολο παραγωγής και γονιμότητας, κατασκευασμένο ομοίωμα από δέρμα και αναρτημένο πάνω σε κοντάρι. Ακολουθούσαν οι «εορταστές», οι οποίοι έβαφαν τα πρόσωπά τους ή φορούσαν προσωπεία και στεφάνια από κισσό. Έπιναν το νέο κρασί της χρονιάς, τραγουδούσαν βωμολοχικά τραγούδια (τα φαλλικά), και χόρευαν κωμικούς χορούς.

Δείγμα της γιορτής αυτής εντοπίζεται στην κωμωδία Αχαρνής του Αριστοφάνη, όπου παρουσιάζεται ο Φάλης, θεϊκή προσωποποίηση του φαλλού και σύντροφος του Διονύσου. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, από τα φαλλικά τραγούδια των εορτών αυτών προς τιμήν του Διονύσου προήλθε η κωμωδία. Κατά την πορεία της πομπής άντρες μεταμφιεσμένοι σε φαλλοφόρους Σειληνούς, Σατύρους και Βακχίδες (Βάκχες ή Μαινάδες), με θύρσους, δάδες και ξύλινα ραβδιά που κατέληγαν σε δερμάτινους φαλλούς, χόρευαν γύρω από το περιφερόμενο ξόανο του Διονύσου, ενώ προπορεύονταν πάντα το φαλλικό άρμα. Ο παραδοσιακός φαλλός της κάθε Διονυσιακής πομπής ήταν κατασκευασμένος από ξύλο αγριοσυκιάς.

Τη Φαλληφόρια στην Αθήνα, διοργάνωσε και φέτος ο Σύλλογος Έρευνας & Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού.

spot_imgspot_img

Σχετικά Άρθρα

spot_img

Get in Touch

2,911ΥποστηρικτέςΚάντε Like
36ΑκόλουθοιΑκολουθήστε

Πρόσφατα Άρθρα

This function has been disabled for Press Carnet de Voyage.