Μέσα από τον “γυάλινο πύργο” τους, είναι φυσικό οι κάθε λογής πολιτικοί παράγοντες και λοιποί δημοσιολογούντες να κουνάνε εκ του ασφαλούς το δάκτυλο και να εγκαλούν τους πολίτες, επειδή, λέει, νομίζουν ότι υπάρχει “λεφτόδεντρο”, και ζητάνε ολοένα περισσότερα. Κι’ αυτό, όταν στην Ελλάδα, σε αντίθεση με όλη σχεδόν την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μικρομεσαίοι αφήνονται στη μοίρα τους εν μέσω της υγειονομικής επιδημίας και της νέας οικονομικής καταστροφής.
Ας κάνουν μια βόλτα στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας, έστω και προφασιζόμενοι ότι κάνουν τζόκινγκ, για να δουν την απογοητευτική εικόνα της εξαθλίωσης. Ακόμα και τούτες τις μαύρες ημέρες του κορονοϊού, οπότε πολλοί από τους άστεγους εξακολουθούν κοιμούνται στις “τρύπες” τους, στους δρόμους. Πλάϊ σε ένα κουτί που γράφει επάνω “Πεινάω”, με κάποια ευτελή πράγματα προς πώληση.
Είναι που είναι απόκοσμο το τοπίο της έρημης Αθήνας ετούτες τις νύκτες της επιδημίας, ας μην κάνουν χειρότερα τα πράγματα, με τις εξυπνακίστικες ατάκες τους περί “λεφτόδεντρου”. Ας κοιτάξουν να απαλύνουν τον πόνο των πιο ασθενών κρίκων και των πλέον ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, που βλέπουν για δεύτερη φορά μέσα σε δέκα χρόνια να καταστρέφεται η ζωή τους, ας φροντίσουν να υποβάλλονται σε τεστ, όχι μόνον οι “έχοντες”, αλλά και εκείνοι που δεν έχουν, ας διορθώσουν τις απίστευτες “αστοχίες” τους να δώσουν το πράσινο φως για να κοπούν κατά το ήμισυ οι μισθοί, ας δώσουν τέλος αυτοί το 50% της βουλευτικής αποζημίωσής τους και των μισθών τους, και κατόπιν να προβαίνουν σε δήθεν νουθεσίες προς τους πολίτες.