Έρημο τοπίο είναι το κέντρο της Αθήνας, τη νύχτα. Χαρακτηριστικά, η γειτονιά του Κουκακίου, η οποία, προτού ληφθούν τα μέτρα του κλεισίματος των καταστημάτων, και πολύ περισσότερο τώρα, οπότε απαγορεύτηκε η κυκλοφορία, ήταν κατάμεστη από επισκέπτες από όλη την Αθήνα, καθώς και τους τουρίστες στα AirBnb, τώρα είναι σκηνικό … “νεκρής φύσης”.
Το ίδιο ισχύει και για τη λεωφόρο Συγγρού, με τον πολυσύχναστο σταθμό του Μετρό Fix, τις καφετέριες, τον πεζόδρομο της Δράκου, κ.ο.κ. Με εξαίρεση την πιάτσα των ταξί στο ύψος του Μετρό, το διανυκτερεύον ζαχαροπλαστείο του “Δεληολάνη” και ένα πρατήριο άρτου, τα πάντα είναι κλειστά, και ζήτημα είναι σε μια διαδρομή δυο – τριών χιλιομέτρων, να συναντήσει κανείς πάνω από 10 – 20 άτομα. Κι’ από αυτούς, οι πιο πολλοί κάτοικοι της περιοχής που βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους.
Ούτως ή άλλως και πριν την απαγόρευση της κυκλοφορίας, η κίνηση ήταν εξαιρετικά μικρή. Τώρα είναι απλά ανύπαρκτη. Σκέτη ερημιά. Μόνο οι ντρελιβεράδες, κάποια λίγα ταξί και ένα περιπολικό με αναμμένο τον φανό, είναι η μοναδική εικόνα που συναντά κανείς.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και κατά τη διάρκεια της ημέρας, αν και τα καταστήματα που ανοίγουν δίνουν μια ψευδαίσθηση …ζωής. Τα μικρομάγαζα στην απόλυτη πλειοψηφία τους είναι κλειστά. Ακόμα και τα ψιλικατζίδικα, τα πιο πολλά έχουν βάλει λουκέτο.
Εξαίρεση μόνο, αποτελούν τα καταστήματα διατροφής. Ακόμα και στα σούπερ μάρκετ, όμως, τα οποία πλέον διαθέτουν επάρκεια προϊόντων, ακόμα και εκείνων που είχαν εξαφανιστεί τις τελευταίες εβδομάδες (αντισηπτικά, κ.λ.π.), οι πελάτες είναι λίγοι. Οπως, εξάλλου, και την προηγούμενη εβδομάδα.
Τέλος μια ακόμη εξαίρεση, διόλου καλή, είναι τα τραπεζικά υποκαταστήματα, όπου οι μόνοι πελάτες τους είναι πλέον οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι, ακριβώς επειδή δεν γνωρίζουν τον χειρισμό του Ιντερνετ, πηγαίνουν αυτοπροσώπως στις Τράπεζες για να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις τους. Κάτι που, προφανώς γεννά κινδύνους γι’ αυτή την ευάλωτη ομάδα του πληθυσμού, για την οποία, όμως, ουδεμία πρόνοια έχει ληφθεί.