Σκέφτομαι, πως πρώτα θα με αρρωστήσουν, ποικιλοτρόπως και μετά θα μου πουλήσουν Ελπίδα. Αργότερα θα υπάρξει η υποψία της γιατρειάς. Επίσημα, δεύτερη μέρα του lockdown, η κίνηση στους δρόμους μειωμένη, αλλά όχι όπως στο πρώτο lockdown. Με ανησυχούν περισσότερο οι μέρες που θα έρθουν, αυτές είναι που φοβάμαι στα αλήθεια.
Θα ήθελα να είχα στα πόδια μου θάλασσα και γύρω μου χωράφια με ηλίανθους, χωρίς μάσκες, χωρίς σημειώματα υποταγής. Χωρίς την επιδημία του φόβου.
Πόσο εύκολα χειραγωγείται ο άνθρωπος, όταν μάθει να ζει στην “ευδαιμονία” της κατανάλωσης. Μην παραλείψω να στείλω sms, τώρα που θέλω να βγάλω βόλτα το σκυλάκι…