Από νωρίς το πρωί, ερημιά στην Πατησίων. Μια διαφορετική 17η Νοεμβρίου ξημέρωσε.
Μπάτσοι παντού, άνθρωποι πουθενά.
Κάποια στεφάνια που αφέθηκαν πρόχειρα φανερώνουν μόνο ότι υπήρξε ανθρώπινη παρουσία.
Η μονοτονία σπάει όταν πλησιάζει η αντιπροσωπεία του Μέρα 25 με επικεφαλής τον Γιάνη Βαρουφάκη ή όταν η ένομη τάξη “τιμωρεί” με πρόστιμο μια περαστική ηλικιωμένη.
“Ένας ένας”, λένε με απότομο ύφος στους λίγους που έρχονται να φέρουν δειλά δειλά ένα ακόνη στεφάνι, ένα λουλούδι που έκοψαν από την γλάστρα τους.
Μόνο το μεγάφωνο από μια πολυκατοικία της Στουρνάρη όπου στέγαζεται το ΣΕΗ θυμίζει με τραγούδια και ανακοινώσεις, τι μέρα είναι.
Πόσοι αστυνομικοί, πόσοι εκαμίτες, πόσοι ασφαλίτες, χάνεται το μέτρημα.
Γύρω στη μιάμιση το μεσημέρι πέφτει σύρμα. “Μαζεύεται το ΠΑΜΕ στα Προπύλαια”.
ΜΑΤ, ΕΚΑΜ και αστυφύλακες έχουν φράξει την πορεία του Γ.Γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα.
Εκείνος με τα άλλα μέλη της κεντρικής επιτροπής και βουλευτές του κόμματος κοντοστέκεται για να αποφασίσει αν θα συνεχίσει την καθιερωμένη διαδρομή προς την Αμερικανική Πρεσβεία.
Δεν περνούν 3 λεπτά και ακούγεται μπροστά στην Ακαδημία Αθηνών το πρώτο καπνογόνο. Μαζί εμφανίζεται και η αύρα εκσφενδονίζοντας νερό, άγρια κι ανεξέλεγκτα στους διαδηλωτές.
φωτογραφίες: William Faithfull
Η διαδήλωση διαλύεται σε κλάσματα δευτερολέπτου προς την Ομόνοια.
Την ίδια ώρα οι τελευταίοι διαδηλωτές που είχαν σταθμεύσει στην Κλαθμώνος, κυρίως μέλη του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διαλύονται σιωπηλά χωρίς βίαιες παρεμβάσεις.
“Φύγετε αποδώ”, έχουμε επιχειρησιακό σχέδιο, λέει ένας αξιωματικός στην Κοραή.
Το έχουμε καταλάβει σε όλο του το μεγαλείο… Το “επιχειρησιακό σας σχέδιο”!
47χρόνια μετά, τι έχει αλλάξει τελικά;
Θα κρατήσω τη λεξη ενός ηλικιωμένου, την ώρα που έπεφταν τα δακρυγόνα πάνω σε νεαρά παιδιά: ΕΛΕΟΣ.
Κανένα έλεος. Μόνο βία.