Οι τοίχοι των πολυκατοικιών κρύβουν καλά τα μυστικά των κατοίκων τους. Εντός αυτοί, εντός και τα δικά τους. Το “ηλεκτρικό” μπλε, εκείνο του κοβαλτίου, για λίγα μόλις λεπτά, θα γίνει το κυρίαρχο χρώμα στον ουρανό. Οι περισσότεροι, ούτε καν θα το προσέξουν. Πιθανόν έχουμε παραμείνει στη μαγεία του ηλιοβασιλέματος. Ζωή καρτ ποστάλ. Χωρίς καμία αναζήτηση. Ύστερα το σκοτάδι. Μια βόλτα τέτοια ώρα στη “Μανίλα” της Αθήνας, στην περιοχή γύρω από το President, ύστερα από κοντά δύο χρόνια. Η γλυπτική των μπαλκονιών, οι ήχοι των δρόμων, οι κουβέντες και τα βήματα των ανθρώπων. Οι γάτες στο σουλάτσο, τα σκυλιά με λουρί. Ένα νεαρό ζευγάρι ανεβαίνει τη Λουίζης Ριανκούρ, το αγόρι κοντοστέκεται, κάνει να δέσει το κορδόνι από το παπούτσι του, το κορίτσι τον κοιτάζει, μια γάτα περνάει λοξά το δρόμο, πίσω στη μπαλκονόπορτα ένα σκυλί μοιάζει να αγωνιά…
Η φωτογραφία τιθασεύει τα κόκκινα. Η φωτογράφος σχεδόν ευτυχισμένη.
Έχει κίνηση στους δρόμους απόψε. Η πόλη επιστρέφει στην “κανονικότητα”. Ότι σιχτιρίζαμε πριν, τώρα το προσμένουμε πως και πως.