Βρίσκομαι σ΄ένα χωριό έξω από τα Χανιά…
Η λεγόμενη κατάσταση της καραντίνας δεν μ έχει επηρεάσει τόσο, ίσως μ΄ έχει γοητεύσει, μου εξωτερικεύει ένα δέος… κι ένα φόβο για την επόμενη μέρα και την νέα εποχή.
Στη φύση όλα είναι διαφορετικά, οι αποστάσεις, οι εικόνες οι διαστάσεις…
Μη σου πω ότι η φύση έχει ηρεμήσει σ΄ αυτήν την κατάσταση και κάποια πράγματα είναι και καλύτερα από πριν….
Έτσι ή αλλιώς σαν καλλιτέχνης είχα μια απομονωμένη ζωή, δεν κάνω κάτι διαφορετικό .
Όλη αυτή η σιωπή με ξεκουράζει.
Στην καθημερινότητα μου μιλάω στα μαρούλια, φροντίζω τα δέντρα, φυτεύω, κάνω βόλτες στο ύπαιθρο, διορθώνω το σπίτι μου, συμπληρώνω έργα και μου λείπει η ανθρώπινη επαφή, όπως και πριν.
Eτοιμάζω τις επόμενες συναντήσεις στο EnLiLiKaki που πάντα παραχωρείται για οικολογικά προγράμματα και προσφέρεται δωρεάν σε δημιουργούς από το χώρο της εκπαίδευσής των εφαρμοσμένων και παραστατικών τεχνών να συμμετάσχουν.
Κοσμάς Λιλικάκης Κρήτη
