Εορτασμοί ήταν και πέρασαν… Εν μέσω πανδημίας με ολίγους και “εκλεκτούς” καλεσμένους, πολιτικούς και αξιωματούχους από την Ελλάδα και τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Χωρίς κοινό και πολίτες να επευφημούν. Με αποστάσεις και μάσκες. Με κρυφά βλέμματα, από μακριά…
Με μια συγκρατημένη συγκίνηση, όχι για το σήμερα… Αλλά γι αυτά τα 200 χρόνια σε μια πολύπαθη χώρα, που πολέμησε, αντιστάθηκε, μάτωσε, μάλωσε, “πρόδωσε” και προδόθηκε για να είναι σήμερα “ΕΛΕΥΘΕΡΗ”(;).
«Ψηλά τα βλέμματα και οι καρδιές» ήταν το μήνυμα του επικεφαλής της ομάδας Ζευς όταν οι μοίρες των σκαφών της πολεμικής αεροπορίας έσκισαν τον Αττικό ουρανό. Η πιο εντυπωσιακή και συμβολική στιγμή της φετινής παρέλασης.
