Άννα Σαρρή
Εαρινή Ισημερία.
Όση μέρα, τόση νύχτα! Διάρκειας ίσης της μέρας το φως στον ουρανό με εκείνο της νύχτας και στα δύο ημισφαίρια. Ισορροπία δυνάμεων φωτός και σκότους; Μήνα Μάρτη, εκεί γύρω στις 20 αυτού του ατίθασου πρώτου μήνα της δικής μας άνοιξης, του βόρειου ημισφαίριου, το ναδίρ της νύκτας ξεκινά, δίνοντας χώρο και χρόνο στη μέρα. Εκεί στο νότο φθινοπωριάζει.
Τα χελιδόνια μάλλον άργησαν φέτος, αυτόν τον Μάρτη τον παράξενο, τον παγωμένο. Τα κίτρινα όμως, αυτά που ανθίζουν πρώτα, τόλμησαν εμφάνιση ανάμεσα σε βρύα, λειχήνες και τσουκνίδες. Γιορτή, κι ας είναι το κλίμα βαρύ, τόλμησαν και τα παιδιά στο Συνεργατικό Καφενείο της Ακαδημίας του Πλάτωνα, προσκαλώντας γείτονες και φίλους.
Αλληλεγγύη και προσφορά είναι οι αξίες με τις οποίες έχουν πορευτεί όλα αυτά τα χρόνια τα παιδιά στο Καφενείο της Ακαδημίας, χτίζοντας ανθρώπινες σχέσεις όπως συνηθίζουν να λένε, κι έτσι οι φίλοι έδωσαν δυνατή παρουσία: Η Ελεάνα Χατζάκη με τα όμορφα παραμύθια της μάγεψε μικρούς και μεγάλους που έγιναν κι αυτοί παιδιά. Ο Χρήστος πρόσφερε κουρέματα και η Μάγια με τη θεραπεία αναζωογόνησης προσώπου έκανε τα πρόσωπα να λάμψουν. Ο αρχιμάγειρας Άγγελος και οι συνεργάτες του ετοίμασαν γευστικότατη Ανοιξιάτικη Χορτόπιτα με σπανάκι, καυκαλίθρες, παπαρούνα, σινάπι, αγριόπρασο και τσουκνίδα, νόστιμη και νηστίσιμη. Τσάγια αρωματικά, σοκολάτες, ρακόμελα και τζιντζεράδες συνόδευαν τη χαρούμενη διάθεση.
Η Μανώλια άνοιξε τη γιορτή του κύκλου της σύνδεσης των ανθρώπων, με τη φύση, με τον κόσμο, με το σύμπαν.
Τα χέρια απλώθηκαν και οι άνθρωποι πιάστηκαν να χαιρετίσουν το Νότο , το Βορρά, την Ανατολή, τη Δύση, χαιρετισμός προς όλες τις κατευθύνσεις του ορίζοντα, προς όλους τους πόντους και τις στεριές αυτής της Πλάσης. Ευγνωμοσύνη, αγάπη, σεβασμός, αλήθεια!!
Στη φωτιά κάηκαν οι πόνοι οι παλιοί κι η έκκληση για τα δώρα της Άνοιξης και την Ειρήνη, προσευχή σε όλα τα στόματα. Και μέσα απ΄τους στίχους του Ελύτη που έχουν σημαδέψει τη ζήση μας, γλύκανε κάπως αυτό το κρύο το τσουχτερό που κρυώνει τις καρδιές μας
Να την αγαπάς την Άνοιξη.
Όχι μόνο για τα όμορφα και τα ανάλαφρα ρούχα που φοράς.
Μήτε για τους καταγάλανους ουρανούς που σου δωρίζει.
Αλλά για την Αναγέννηση που σε κάνει να ζεις.
Εκείνον τον γλυκό αέρα που δροσίζει την ψυχή σου.
Και εκείνον τον ήλιο που σου χαρίζει ζεστασιά.
Να της δίνεις γεύση λοιπόν.
Σαν εκείνη την βαριά και γλυκιά, που μόνο ο Έρωτας μπορεί να δώσει.
Και μην στεναχωριέσαι αν ξαφνικά χαθεί ή απλά δεν σου έρθει.
Διότι, την Άνοιξη αν δεν την βρεις, την φτιάχνεις.
Η Κανέλλα περιγράφει το κλίμα και την ζεστασιά της εποχής των στιγμών και της καρδιάς μας, με τους στίχους του Μίλτου Σαχτούρη από το ποίημα “Αστεροσκοπείο”:
"...Νὰ κριθεῖ κάθε Ἄνοιξη ἀπὸ τὴ χαρά της
ἀπὸ τὸ χρῶμα του τὸ κάθε λουλούδι
ἀπὸ τὸ χάδι του τὸ κάθε χέρι
ἀπ᾿ τ᾿ ἀνατρίχιασμά του τὸ κάθε φιλὶ".
